Na een lange vlucht van 10 uur, gelukkig zonder vertraging stapten we in een Caribisch klimaat van 30 graden. De bestemming was Curaçao, een klein eilandje voor de kust van Venezuela, naast Bonaire en Aruba. Het was de eerste keer, dus zonder enige viservaring toch maar wat spulletjes meegenomen. Een reishengel van 4.25 meter die precies in de koffer past en een spinhengeltje waar ik zelf een koker voor had gemaakt van pvc. Een grote molen, een kleine molen, wat extra spoelen, lood, haakjes, lijn, in totaal al 10 kilo visspullen.

Eenmaal aangekomen bij een piertje bij het hotel zag ik ontzettend veel gepi’s zwemmen, zoals ze die daar noemen. Deze waren ontzettend klein en wist ik niet te vangen, niet op een makreellijntje, klein plugje of stukje vis. De volgende dag van een andere stijger bij Cabana Beach gevist met reepjes kipfilet, wel gemummificeerd, want anders zijn je haken zo kaal. Binnen no-time had ik een flying gurnard. Een prachtige vis met vleugels en een prachtig blauwe gloed. Twee stekels aan de zijkant maakten het voor mij een vis om niet aan te raken. Daarnaast ving ik nog wat klein zilver spul.

Volgende dag bij de kleine knip geweest, een klein strandje waar zowel locals als toeristen komen, geen controle, dus hier mocht ik gewoon vissen. Met de oppervlakteplug met een makreellijntje erboven kreeg ik de eerste vier worpen volgers, hiervan wist ik maar 1 visje te vangen, maarja dat geeft wel een beetje vertrouwen. Op de bodem was er namelijk niet te vissen door de aanwezigheid van ontzettend veel stenen en koraal.

De volgende dag op Cas Abou beach werd ik vriendelijk weggestuurd, dusja deze dag alleen snorkelend gevist met een stuk brood. Leuk om te doen en het is dan goed te zien dat de vis niet zomaar gehaakt zit.

In Nederland had ik al wat contact gelegd met Dirk, een sympathieke Belg die al 6,5 jaar op het eiland Jan Kok Lodges beheert. Hiernaast heeft hij een keurig visbootje en gaat 3 á 4 keer per week het water op met maar 2 toeristen, ideaal voor de sportvisser! Na een korte ontmoeting begonnen we gelijk met vissen en het duurde nog geen 10 minuten voordat de eerste geelstaart snapper in de boot lag.

Alle vis gaat hier mee, want ander krijg je ruzie met de lokale bevolking, die eigenlijk alleen maar vissen voor de kost. Daarna duurde het eventjes voor er weer wat actie was. Maar Dirk was niet voor één gat te vangen en hij kwam met een andere tactiek en dit bleek te werken. Een stukje tonijn aan een haak en op het gemakje slepen, voel je vis, lijn geven en laten slikken en daarna slaan. Veel gepen knabbelden aan het aas en af en toe kwam er dan ook een prachtige geep boven.

Ik zei tegen Dirk dat ik het wel is tijd vond voor een Barracuda en 10 minuten later kreeg ik een mooi beet en deze vis bleef onder water, dit was dus iets anders dan een geep. Na een aantal prachtige runs kwam er een mooie barracuda aan boord. ‘U vraagt, wij draaien,’ waren de woorden van de schipper.

Daarna nog eventjes op Bankie gevist, een ondiep plateau met een diepte van 60 meter, 2 haken, stripjes vis, en zakken maar, bodem raken, beet, slaan, hangen. Veel kleine vis, maar volgens Dirk zaten er ook mooie snappers tussen, die wisten we alleen niet te vangen. Wel nog een mooie triggerfis, leuke sport, maar op die diepte is het geen vissen, maar werken.

Een mooie vakantie met veel mooi weer en redelijk wat verschillende vis, maar de muggen zijn echt de boosdoeners van je vakantie, mocht je naar Curaçao gaan, neem voldoende deet mee en doe s´avonds een lange broek aan, dan scheelt het al een hoop.

Danki, 

Thomas