HSV Westkapelle  HSV Westkapelle
Kayakvissen Noorwegen 2012
Vrijdag 27 april vertrokken 3 auto's met zes kayaks richting Noorwegen, ieder koos zijn eigen weg. Wij, Niek en ik kozen voor een overnachting in Oslo, ongeveer op de helft van de route. De reis ging ontzettend voorspoedig, met alleen wat oponthoud bij Göteborg. Vervolgens aangekomen in Oslo en na een pizza het bed ingekropen om de volgende dag richting Mosvik te rijden. De route bevatte vanaf dat moment voornamelijk 80 en 100 wegen, dus het schoot niet echt op. De natuur veranderde van mooi groen naar ijzig wit. De temperatuur op een hoogte van 2500 meter was zo'n 0 graden. Gelukkig lag onze visplaats op een lagere vlakte en daar was het dus aanzienlijk minder koud.
 
Met 2 kayaks op dak reed het prima
Ijzig wit

Eenmaal aangekomen bij ons onderkomen voor de komende 7 dagen zagen we de andere 4 mannen al op het water hun eerste vissen vangen. Dit alles op nog geen 50 meter uit de kant! Eenmaal uitgepakt het niet kunnen laten en toch nog even het water op gekropen. Wat een spectaculaire taluds, vanaf de kant liep het direct af naar een diepte van zo'n 50 meter, terwijl er dieptes tot 700 meter gemeten zijn in het fjord. Onvoorstelbaar, en voor ons onvisbaar. Ons doel was het vissen met dieplopende pluggen en de taluds aan de kant afvissen. De grote vis komt daar achter de haring aan en op de dieptemeter waren de nodige aasballen te zien in de vorm van haring. De eerste gulletjes werden dan ook al snel gevangen, nog niet van record formaat maar op een 15-30 grams spinhengeltje met een plugje enorm leuk om te vangen. Iedereen wist zijn visje te vangen, dus iedereen was tevreden voor de eerste korte visdag.
Aankomst in Mosvik
4 Outbacks op stal
 
De volgende dag rond 8 uur opstaan en op het gemakje de kayaks in orde maken voor de eerste volle dag op het water. Met 5 hobie outback's en 1 adventure island was trappen het devies. De afstand vanaf het appartement tot het water was zeker 100 meter, ideale locatie dus voor de perfecte visvakantie. Kayakkers nemen ieder hun eigen weg en hun eigen techniek voor lief, dus iedereen begon op zijn manier met vissen. Niek en ik probeerden ons geluk met wat trawlen langs de kanten, andere gingen vertikalen met shads. Beide manieren leverden vis op.  
De tweede dag gingen we de andere kant op, richting 'de brug.' Wederom een schitterende stek met op de heenreis al de nodige vissen, bij de brug vingen we wat koolvisjes en verder het Skarnsundet in vingen we de eerste pollacken bij 'het huisje.' Hier zag je ze gewoon liggen op de dieptemeter. Even verderop weer zo'n stekkie en hier klapte een schitterende vis van 86 cm op de Storm Deep Thunder, na een enorme run dreef ik wat verder van de kant en hier was het inmiddels 70 meter diep. De vis wilde zo snel mogelijk naar de diepte en op een 15-30 grams Berkley Urban Spirit spinhengel een geweldige sport. Vaak geeft een pollack 2 runs en is daarna totaal uitgeteld. Zo kwam ook deze na enkele minuten aan boord.
'De brug'
Niek met een van de eerste gulletjes
Lipgrip komt ook hier goed van pas, let op de prachtig getekende en onbeschadigde vissen
Mann's stretch 15+ een wereldplug
 
Dag drie werd begonnen in Straumen, de op één na snelste stroomversnelling in Noorwegen. Ook hier gaf de outback geen kick en heeft niemand zich onveilig gevoeld. Vorig jaar werd hier extreem goed gevangen, dat niet elk jaar hetzelfde is, bewees deze dag. Enkele visjes kwamen boven water, maar echt een vetpot was het niet. Toen de wind aantrok zijn we richting de kant gegaan om een nieuw plan te bedenken. Het leek iedereen verstandig om te verkassen naar onze accomodatie en vanuit daar nog wat te pielen. Vanwege het mooie weer was het een mooie dag op het water met de nodige gulletjes en af en toe wat andere soorten. Schar op de bijvanger, schelvis op de plug en zeewolf op de shad. Het kan allemaal in Noorwegen. Leo wist hier in de baai een schitterende zeewolf te vangen op een shadje, Ronald een leng van 80 cm op een hele levende haring en Daniël een schelvis van 70 cm. 
Stroom genoeg
Een doublet gulletjes
 
Vanuit de accomodatie konden we ook naar de overkant van het fjord, dit was zo'n 4 km, dus even gas geven en je bent er. Daar wisten we al snel een tiental pollacken te vangen, allemaal van mooi formaat. Daarnaast kwamen ook de nodige gulletjes tussendoor. Die pollacken zitten toch op specifieke plaatsen, maar met zes man wordt er aardig wat water afgevist en worden ze zeker een keer gevonden. Vaak was het dubbel raak, omdat er ook gevist werd met een bijvanger. Soms
Sfeerplaatje
Ook vertikalend konden mooie vangsten geboekt worden
Wat een sportvis!
Helaas konden we de grote koolvissen niet vinden
'Take a break'
 
De laatste visdag voor Niek en mij was aangebroken, Leo en Theo vertrokken een dag later en Ronald en Daniël bleven nog een week. Om de laatste dag te vullen zijn we nogmaals naar de brug gegaan om te kijken of hier nog wat pollack te vangen was. Helaas was het koud en regenachtig en een vervelende wind maakte het moeilijk vissen. Dus Niek en ik zijn op tijd gestopt om alle spullen op te ruimen. Helaas was dit wat te vroeg, want Leo wist later in de middag met een licht shadje een school pollack te verleiden!
\
Schitterende visserij
Tot in de late uurtjes
80+ers met runs om bang van te worden!
Doubletje
Keep the engine going!
Spectaculaire plaatjes!
In Nederland een uitzondering, daar de regel
Wie is er knapper?
Groet, Thomas