Cabo Verde
Na Curacao was Kaapverdië aan de beurt om te bevissen, na een lange vlucht met 2 tussenstops kwamen we na ruim 8 uur aan op Sal. Een van de kleinste eilandjes van de Kaapverdische eilanden. Eenmaal aangekomen in het resort, gelijk een bezoekje gebracht aan het strand. De reisleidster had al verteld dat er vaak hoge golven staan aan de westkust van het eiland, welke je benen kunnen breken. Maar dit gelooft natuurlijk niemand, totdat je het zelf meemaakt. Eenmaal in het water bleek dat het water echt een enorme kracht had, iets wat we hier totaal niet kennen in die zin. Maarja er moest toch gesnorkeld worden om te kijken wat de kansen waren voor de visserij. Dus na wat gesukkel toch door de golven gekomen en genoten van een prachtige onderwaterwereld.
Het waren voornamelijk rotspartijen onder water, dus hier was het lastig vissen op de bodem. Maar met een dobber en een lange dwarrellijn, kon hier toch wel een visje gevangen worden. Wat ook goed werkte was een Sammy met daarvoor een makreellijntje. Zo lijkt het een soort of een school kleine aasvisjes vluchten voor een groter visje. Hier waren voornamelijk kleine visjes in geïnteresseerd, maar dat maakte het toch wel spectaculair. Ook een paar geepjes pakten werden verleid met dit toch wel simpele systeem.
Maar dit was natuurlijk niet voldoende, er zat ook grotere en veel sterkere vissen. Maar om lekker te kunnen vissen ben ik een endje naar rechts gaan snorkelen, daar waren geen rotsen aan de kant, maar alleen zand. Dus voor een strandvisser de ideale omstandigheden, maarja wat ligt er op 100 meter uit de kant? Dan het grove geschut maar halen en met dunne gevlochten draad op afstand vissen. Hier kon ik de eerder gevangen visjes prima voor gebruiken. Wel even ontvellen, want anders vang je niet zoveel volgens mij. Binnen no-time een paar mooie gekleurde vissen op de kant, maar het ging me nog niet snel genoeg.
’s Avonds hadden we gereserveerd in het visrestaurant van het resort. Hier hadden ze ook gamba’s. Het was in buffetvorm, dus alles was al gebakken, maar ze bakken daar alles bij, als iets op is. Achter de kok stond een grote bak met ongebakken gamba’s. Ik er naartoe met mijn soepkommetje om te laten vullen met ongebakken gamba’s. De kok sprak geen woord engels en ik geen woord Portugees. Een lange, voor andere mensen wat rare situatie, maarja ik wilde gewoon een paar garnalen. Op den duur begreep hij me en was het geen probleem meer.
De volgende dag terug naar dezelfde stek, recht voor een boeitje, daar leek namelijk een soort van rifje te liggen. Garnalen netjes gepeld en een onderlijn met 2 haakjes F36/6 vertrokken richting het rif. Het raakte de bodem nog niet of ik had al een prachtige beet. Ja hoe de vissen heten weet ik niet, maar dat er enorm veel verschillende zijn is een feit. Met een klein hengeltje visten we met kleine stukjes garnaal in de branding en hier knalde ineens iets op, wat iets weg had van een stoomtrein. Mijn zwager pakte de hengel en na een paar minuten kwam daar een prachtige bonefish de kant op. Wat een power!
De volgende dag zijn we een endje gaan lopen, want daar lag een grote rotspartij, waar ik verwachtte wel wat meer vis te vangen op kunstaas. Echt vanalles geprobeerd, makreellijntjes, inktvisjes, plugjes, maar eigenlijk niks werkte. Totdat ik maxrap van rapala eraan knoopt een ondiepe plug die maar 50 cm duikt. Ideaal om over palen, stenen of rotspartijen te vissen. Hier klapte dan ook direct een grouper op, geen grote, maar wel een mooi getekende bruine vis met heldere witte stippen. Hier bleef het jammer genoeg ook bij.
Er zijn verschillende boten die daar sportvissers meenemen, maar voor de meeste betaal je al gauw de hoofdprijs. En aangezien het voor de big-game visserij geen goed seizoen was, gekozen voor een Engelsman met een typisch kaap-verdisch sloepje. Voor 35 euro p/p kun je niet veel verwachten, maar het viel al met al niet tegen. We werden op tijd op de pier van Santa Maria opgehaald. Met het bootje was het 10 minuutjes varen naar het dichtstbijzijnde rifje. Steve, de eigenaar van de boot, had nog nooit een dag zonder vis gehad. Dus dat moest vandaag ook wel goed komen. Ik had gelukkig mijn eigen kayakhengeltje meegenomen met een shimano twinpower 4000 FC met gevlochten lijn. En hier had ik al snel geen spijt van, want toen hij zijn foudraal opende kwamen daar een paar verroeste telescoophengeltjes uit, vaak met een té grote molen en té dik nylon. Maarja Edwin en Suzan wisten hiermee ook hun visje te vangen. Alhoewel dit niet echt van harte ging, want door te grote haken, wisten ze allebei maar een vijftal visjes te vangen.
De rest van de boot, Steve, een medeeigenaard en de schipper vingen ook niet denderend, maar met 6 man zit een emmer gauw vol. Ik gebruikte uit de boot een simpel lijntje met 2 haken F36/6, waarover ik me nog steeds verwonder hoe sterk deze haken zijn. Het was namelijk echt zakken hangen. Ik had natuurlijk ook wat elastiek meegenomen en daarmee bleef het aas er beduidend langer aanzitten. Het zijn allemaal roofvisjes met kleine tandjes, maar de haak bleef steeds even sterk.
Voor 6 vissen moesten we uitkijken, deze waren namelijk giftig. De namen moet ik jullie eerlijk gezegd schuldig blijven, maar de ‘soapfish,’ kwam toch redelijk vaak aan boord. Deze heet de soapfish, omdat deze naar zeep schijnt te smaken. Na een aantal oersterke triggerfish leek het wel of ik vastzat aan de bodem, maar dit bleek een murene te zijn. Een raar beest, maar wel weer is apart om te vangen. Deze leven voornamelijk in rotsen en als ze je aas pakken gaan ze ook zo snel mogelijk terug naar die rots en dan zit je echt vast. Maarja de zeebaarsspullen kunnen wel wat hebben, dus trok ik de murene zo uit z’n hol. Een emmer vol vis is het resultaat van de 4 uurtjes vissen. Volgens Steve kreeg je van de houten boot een ‘Num Bum,’ denk dat dit wel voor zich spreekt.
De volgende dag nog even gevist, ja het is namelijk vanaf het resort 2 minuten lopen naar het strand. En aangezien we toch elke dag naar strand zijn gegaan, kon ik makkelijk een hengeltje meenemen, of ik nu viste of niet. Ik wilde vandaag nog is wat groters vangen, dus ik zette iets grover aas dan de vorige dagen, maar dit mocht niet echt helpen. Allerlei verschillende vissen wisten ook dit brok naar binnen te werken. Tot op een gegeven moment een enorme aanbeet volgde. Dit was iets van formaat en met de gevlochten lijn was het echt spectaculair. In no-time stond dan ook het halve strand rond me, en toen gebeurde het ergste wat kon gebeuren, ik kwam vast te zitten. De vis zal denk ik achter iets gezwommen zijn, maar na wat moeite kreeg ik hem los. Wat een power zat hierachter zeg, niet normaal. Maarja wat het is, dat weet je nooit, na een paar minuten kwam er een enorme triggerfish aan de kant. De vis op zich was niet zo groot, maar ze zijn massief en hooggebouwd, wat ze net die extra power geeft.
Al met al weer een prachtige vakantie met de nodige visserij. Het eiland is echt voor een zonvakantie, want we zijn nog één dag met 2 taxi's rond het eiland gegaan, maar dan heb je ook wel echt alles gezien. Het resort was daarentegen wel echt geweldig, kwaliteit staat hier hoog in het vaandel en dat was ook wel te merken. Schoon, verzorgd en alles is mogelijk!
Till next time,
Thomas
