Op vrijdag 3 januari 2020 gaat onze om 14.30 vanaf Dusseldorf. Een fijne vlucht met Emirates van 6,5 uur brengt ons naar Dubai. Na een korte overstap van 2,5 uur gaat onze laatste vlucht naar de hoofdstad van de Malediven, Male. Maarten de Roeper van MAC-STRIKE staat ons op te wachten op de luchthaven. Zijn boot is aangemeerd direct bij de luchthaven en na luttele minuten vertrekken we al naar het Meemu-atoll. Dit is een atoll in het zuiden van de Malediven. Na een boottocht van ongeveer 2 uur komen we terecht in een gigantische regenbui. We varen de laatste kilometers stapvoets en komen doorweekt aan bij onze guesthouse. Bij aankomst gaat de zon schijnen en zijn we alle narigheid weer vergeten. Het guesthouse wordt gerund door Nihad en zijn familie. We krijgen een warm welkom en een heerlijke verse kokosnoot als welkomstdrankje. We zijn nu klaar voor het echte werk.

Wunderbar
Visreizen als deze zijn slopend voor lichaam en geest. Het is dan ook zeer comfortabel als je aan het eind van de dag lekker kunt genieten van een goede douche en een lekker bed. Zo kun je je weer maximaal opladen voor de volgende dag. Het guesthouse genaamd Wunderbar Inn voldoet perfect aan onze verwachtingen. Elke ochtend en avond staat er een heerlijke maaltijd voor ons klaar. We starten elke dag met ontbijt om 05.00 uur. We vertrekken om 05.30 uur. Zo kunnen we bij het eerste licht direct beginnen met vissen. Slechts enkele minuten na vertrek van onze guesthouse kunnen we al vissen. Dus vistijd verspelen is er niet bij. Onze visserij bestaat voor 70% uit popperen, 20% jiggen en 10% trawlen.

De boot is geschikt voor het popperen, jiggen en trawlen.

Kees met een van de eerste GT's van de trip.

Meemu
We hebben gekozen voor het Meemu-atoll. Het Meemu-atoll bestaat uit meerdere eilanden, waarvan slechts enkele bewoond. De bewoonde eilanden bieden kans om te tanken, te lunchen of te overnachten. De onbewoonde eilanden zijn leuk om even te bezoeken voor een break gedurende de dag. Hier hebben we in 2019 ook ontzettend veel én grote vis gevangen. Door de noord-oosten wind zijn we genoodzaakt om alleen aan de noord en deels aan de oostkant te vissen. Vissen met kunstaas tegen de wind in is simpelweg niet vol te houden. Natuurlijk kun je ook aan de binnenkant van een atoll vissen, maar de grotere vis zit toch vaak aan de buitenzijde. De binnenkant is wel een heel goed alternatief als erbuiten gewoonweg te veel wind staat. En ook aan de binnenkant word je soms verrast door mooie exemplaren. Maar als we naar buiten kunnen, gaan we naar buiten!

Een red-bass, een welkom tussendoortje tijdens het popperen. Ze komen uit hun hol je popper halen. Door het heldere water zie je alles gebeuren voor je neus!

Johan met een van de grootste GT's tijdens deze trip. 

Bij Kees werden ze ook steeds iets groter!

Rob met een tonijntje die net zo groot is als z'n kunstaas.

Geen spectakel om te vangen, maar wel spectaculair om te zien en te eten.

Één van de weinige dubbele hook-ups.

Tijdens het jiggen hadden we behoorlijk wat 'last' van haaien.

Opstarten

Elk begin is moeilijk. Met twee ervaren en twee minder ervaren vissers moeten we even aan elkaar wennen. Het is toch vaak behelpen op een boot. Je moet elkaar altijd helpen en wanneer noodzakelijk de ruimte gunnen. Maar al snel krijgen we ons 'rondje' te pakken. De boot, die speciaal ontwikkeld en gebouwd is in de Malediven, is perfect. Doordat de boot rondom geheel vrij is van obstakels, wordt na het ingooien direct doorgeschoven naar de voorkant. Zo maak je weer ruimte voor degene achter je. Op deze manier komt iedereen evenveel aan bod en heeft iedereen evenveel kans op vis. Als iemand een vis haakt is het wel van belang dat je even wacht met ingooien. De kapitein zorgt er dan voor dat de boot naar iets dieper water wordt gebracht. Als de vis dan naar beneden wil, zwemt hij zichzelf niet zomaar af in het rif. Wel is het vaak dat de vis met meerdere tegelijk zwemt. Dus als de kans zich voordoet moet je zeker nog een worp wagen. Natuurlijk wel rekening houdend met je maat die mogelijk met de vis van zijn dromen bezig is!

Never give up!
De visserij op grote, krachtige vis is eigenlijk altijd spannend. De aanbeet kan plaatsvinden als je kunstaas het water raakt tot het moment dat je je kunstaas uit het water tilt. Dit maakt deze visserij uiterst sensationeel. Deze visserij vraagt ook om een enorm uithoudings- en doorzettingsvermogen. Het kan namelijk zo zijn dat je een hele dag staat te gooien en dat de vis pas aan het eind van de dag actief wordt. Als je dan net even een momentje zit, kan het moment net aan je neus voorbijgaan. Geef dus nooit op, blijven gooien! Als dan die eerste aanbeet volgt, dan weet je weer waar je het voor doet. We werden hier door de kapitein Bacho ook regelmatig aan herinnert: 'Keep on casting boy's, never give up!'

Prachtige vissen onder prachtige omstandigheden.

Even trawlen tijdens een rustige periode leverde binnen een uurtje 5 mooie wahoo's op!

Je tanden erin zetten
We komen er al snel achter dat de vis zich echt ophoudt in het rif. Het is dus zaak dat we zo dicht mogelijk tegen het rif aangooien. Als je kunstaas in het water landt zakt deze nog een heel end onder het oppervlak. Hierdoor bestaat dus de kans dat je vast te komt te zitten in het rif. Met hoog water is deze kans natuurlijk aanzienlijk kleiner dan met laag water. Maar gooide je hier niet, dan kreeg je veel minder aanbeten. De aanbeten vonden vaak plaats tijdens de eerste 'swipe.' Door de hoge golven was het ook moeilijk vissen met poppers dus zijn we overgeschakeld naar zinkende stickbaits. Het spreekt natuurlijk voor zich dat deze sneller en dieper in het water terecht komen dan drijvende poppers. Nadeel hiervan is dat je meer kans hebt op vastzitten. Nu is vastzitten op zich niet zo heel erg, want als je het kunstaas niet loskrijgt, kun je er altijd even om zwemmen. Een snorkel op, handschoenen en een t-shirt aan en 99 van de 100 keer heb je je (vaak dure) kunstaas snel weer terug. Je moet natuurlijk wel oppassen voor het scherpe koraal, de sterke stroming en soms hoge golven die je tegen het rif duwen. Eenmaal je kunstaas losgemaakt, dan kan iemand in de boot snel het kunstaas binnendraaien. Op deze manier laten we geen duur stuk kunstaas achter in de natuur. Bij veel visreizen ben je vaak een end verwijderd van de 'bewoonde' wereld. Overkomt je dus een ongeluk of gebeurt er iets onverwachts, dan kun je niet even snel hulp zoeken. Na het loshalen van een stickbait gebeurt er bij terugkomst bij de boot helaas een onverwacht ongelukje. Door gebruik te maken van het zwemtrapje kan je eenvoudig terug in de boot komen. Door een golf stoot Johan met zijn tanden op de boot, zijn voortand zit helemaal los. Na enkele minuten begint het pijn te doen. Gelukkig hebben we pijnstillers aan boord. Door de pijnstillers kan Johan deze dag gelukkig door. Ondanks de pijn geeft hij aan dat hij niet voornemens is er iets aan te (laten) doen. Pas bij terugkomst maakt hij een afspraak bij zijn tandarts en er blijken vier tanden los te zitten! Dit had ook zomaar het einde van zijn en mogelijk ook onze vakantie kunnen zijn! Pas dus altijd op en houd rekening met zulke situaties! Bespreek vooraf goed wat de groep in zo een situatie doet.

Ook een soort die we op de popper met enige regelmaat vangen.

Bye bye
Als we dan toch beet krijgen volgen er vaak meerdere achter elkaar. Het maakt eigenlijk niet eens zoveel uit wie beet krijgt. Er is altijd een euforische sfeer aan boord als er één of meerdere vissen zich melden. Maar krijg je beet, dan moet je ook echt voorbereid zijn. Zo kreeg ik een mooie aanbeet van een GT. Haak zetten en aan de bak. Direct kreeg ook Kees een prachtige aanbeet. En voordat we het wisten vloog zijn Shimano Stella 18000, geleend van Peter, over boord. Hoe dan? We stonden eigenlijk allemaal eerst enkele seconden verbijsterd over boord te kijken, wat was hier gebeurd?! Kees kreeg beet, sloeg aan en toen brak zijn reelhouder. De hengel was speciaal ontwikkeld voor de GT visserij. De plastic reelhouder was aan de onderkant gescheurd en kapot gegaan. Hierdoor kwam de molen los van zijn hengel. De lijn was gebroken bij z'n eerste oog en zo was de molen vrij om zijn eigen weg te kiezen. En die weg was naar de bodem van de Indische Oceaan. Gelijk een waypoint gemaakt op de fishfinder, zodat we gelijk rechtsomkeert konden maken naar de plek des onheils. Met twee man hebben we zeker een half uur gesnorkeld om de molen terug te vinden. Helaas zonder resultaat. Tsja Kees baalde best wel van deze situatie en zag de toch al prijzige vakantie nog duurder worden. Maar gelukkig had hij een reisverzekering afgesloten en deze vergoedde een groot deel van de kosten. Goed nieuws voor Peter, die heeft weer een gloednieuwe Stella!

Wat een kleurenpracht!

Zzzzzzzzzzzzt
Wat is er nou mooier dan geluid van een gierende slip. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen maar, van het duurdere segment molens klinkt de slip gewoon mooier. We kiezen ervoor om even een tijdje te gaan jiggen. Jiggen is eigenlijk vrij eenvoudig, maar zeer slopend voor je lichaam. Met relatief lucht materiaal laten we jigs van 100-200 gram zakken. Een nagenoeg onbreekbaar volglas hengeltje, een Penn slammer 3500 gevuld met 25/00 Spiderwire en een voorslag van 60/00 nylon zorgen even voor de een gierende slip. We krijgen allemaal binnen no time gigantisch harde aanbeten. Maar na enkele seconden is het dan opeens over. Vaak was de haak verdwenen. Je moet je voorstellen dat we met een 300 ponds assist cord vissen met een stevige haak. Assist cord is een gevlochten touw wat ideaal is voor het monteren van een haak aan een jig. Maar soms was ook de complete jig met haak verdwenen. Er zat dus iets in de diepte met tanden. Vaak haaien, maar ook hondstijnen (dogtooth tuna) zijn hier schuldig aan. Maar zo nu en dan haak je er eentje die netjes in de hoek gehaakt zit en dan begint alle ellende pas.

Keep on casting!

Een iets grotere GT dan de gemiddelde die we vingen.

Natuurschoon
99% van de toeristen die naar de Malediven gaan, gaan niet voor het vissen, maar voor de natuur. Begrijpelijk, want het is er echt onvoorstelbaar mooi. Wij maakten nog twee dingen mee die je alleen maar op National Geographic ziet. De eerste ervaring was met een walvishaai. Deze moest hier helemaal niet zijn in deze tijd van het jaar. Althans dat was het verhaal van de schipper. Binnen no-time lagen we met meerdere personen met snorkel op in het water. De walvishaai was namelijk geïnteresseerd in de belletjes die de motor in het water maakte. Hij of zij zwom dan ook rakelings langs de boot. Het was nog wel een kleintje, maar met een meter of 6-7 toch enorm spectaculair om hier mee te mogen zwemmen. Als of dat nog niet  genoeg was, kwamen we tussen twee riffen ook nog een manta rog tegen. Ook hier hebben we even snel mee gesnorkeld, maar door de grote hoeveelheid kwalletjes die in het water zaten, besloten we hier ook snel weer mee te stoppen. We komen voor het vissen, maar er is zoveel meer!

Verwachtingen
Zoals je wellicht merkt uit het artikel is dat we echt niet onbeschoft veel vis vangen. Dat moet je namelijk ook echt niet verwachten bij een trip als deze. Natuurlijk kan het wel eens meezitten, maar vaak ben je compleet afhankelijk van het weer, de mensen en geluk. Het weer kan je simpelweg niks aan doen, dus hier moet je gewoon goed mee omgaan. Veiligheid staat natuurlijk voorop. Maar soms kun je wel plannen waar je nog naartoe wil op de dag met de juiste wind. Vaak is er op de meest ontoegankelijke locaties toch internet. Zodra je even internet hebt kun je via windguru of windfinder snel even kijken wat de verwachtingen zijn.

Uitkomsten
Elke visser overdrijft. Om dit te voorkomen meten we alle grote vissen op. Maar wat nog belangrijker is, is het bijhouden van de aantallen. De kapitein van de boot geef ik bij aankomst een schrift waarin hij alle vis per persoon, per dag bijhoudt. Op deze manier valt er niks te overdrijven! Hierbij de uitslagen van deze week.

Aan het eind van de dag in de haven van Meemu-atoll.