HSV Westkapelle - Malediven 2019

Malediven 2019

Een visvakantie met goede vrienden is altijd iets om naar uit te kijken. Dit jaar keken we er weer een beetje extra naar uit. De derde keer naar de Malediven. Dit moest een reis worden om niet te vergeten. Een perfect moederschip, een gigantisch snelle tenderboot en wanneer we willen nog een enorm trage dhony. Voorbereidingen waren nauwelijks noodzakelijk. We hadden eigenlijk alles nog wel op voorraad.

Pech

Op 11 januari vertrekken we om 03.30 uit Zoutelande naar Düsseldorf. We vliegen om 10.00 uur naar Abu Dhabi. Na een tussenstop van circa 5 uur vliegen we door naar Male. De hoofdstad van de Malediven. Daar komt bij de luchthaven de speedboot ons ophalen. Voorgaande jaren hebben we vaak pech gehad met ofwel te laat gearriveerde koffers, veel wind of hier en daar wat andere ellende. Dit keer ging eigenlijk alles goed. Althans bij ons 5 uit Nederland. Mark uit Malta sloot nog als zesde persoon aan. Hij had helaas wel vertraging. Toen wij landden, moest hij nog vertrekken uit Dubai. Natuurlijk, weer pech! Maar het moederschip was nog niet helemaal op bestemming en zodoende zijn we met de speedboot zo snel mogelijk achteraan gevaren. Deze heeft ons afgezet op het moederschip en is vervolgens terug gevaren naar de luchthaven. Zo konden we omstreeks 14.00 uur starten met vissen.

Start

Het begon eigenlijk al goed, gelijk een aantal mooie beten van Bluefin trevally’s. Ze te pakken krijgen was helaas nog iets lastiger. Maar er zijn er toch diverse gevangen. Op verschillende manieren. Met de GT icecream, popper, maar het beste werkte toch de stickbait. En dan met name de zinkende stickbait. Deze zwemt tijdens het binnendraaien net onder het wateroppervlak en was een ware killer tijdens deze vakantie.

Aan

Elke keer blijft het weer een spectaculaire bedoeling. Na misschien wel een 100 worpen krijg je een volger, enkele seconden later volgt de snoeiharde aanbeet. We zijn het niet zo gewend, maar enkele keren zo hard aanslaan als je kunt is van cruciaal belang. De bek van de vis is zo hard dat de haak zo hard mogelijk gezet moet worden. Meters lijn gaan van de slip, niet teveel want ze mogen het rif met geen mogelijkheid bereiken. Al deze stappen moet je ‘even’ ondernemen in een split-second, en dan is het aan. Een GT (Giant Trevally) zet na de aanbeet gelijk zijn hele lichaam in de strijd door zichzelf op zijn zij te gooien.

Man overboord!

Naast de hele reis, genieten van het landschap, elke schildpad die voorbij komt, een dolfijn voor de boot of simpelweg het buitengewone eten gebeuren er ook in een week tijd ook altijd dingen om niet snel meer te vergeten. Zo was op de grote boot een prima voordek om vanaf te vissen. Alleen het afstapje was wat vervelend. Hier hadden ze wel een mooi trappetje voor gemaakt, maar je kon je verder nergens aan vast houden. Rob wilde even naar achteren en stapte op het trappetje, maar stapte net mis. Zodoende viel hij achterover van boord en bleef hij net met zijn knieën tussen de reling hangen. Peter schrok, maar de bemanning was er razendsnel om Rob binnenboord te takelen. Peter moest vervolgens aan de zuurstof, omdat hij niet meer bijkwam van het lachen. Gelukkig heeft Rob er niks aan overgehouden, maar heeft het deze week nog wel vaak aan moeten horen.

Wahoe?

Rob, Peter en Michel gaan vandaag met de tenderboot. Het is een iets mindere dag, maar toch vangen ze leuk vis. Michel vist vandaag met een stickbait. Hij gooit naar het rif, haalt de stickbait binnen, maar er gebeurt wederom niks. Tot bij de boot volgt een wahoo, de vis wil de stickbait pakken, maar pakt mis. Wat er dan gebeurt... De vis pakt het aas en in de vaart die hij daarvoor maakt springt hij over de boot en valt hij weer in het water, de vis zat helaas niet aan de haak, maar wel echt spectaculair. Ken je Free-Willy nog? Zoiets dus!

Explosie

Peter, Marien en Thomas vissen vandaag van de grote boot. De stroming is perfect, de wind valt weg en op een ondiep plateau naast het rif gaat het helemaal los. Aanbeet na aanbeet, misser na misser, maar dan spookt het echt. Tientallen GT's achtervolgen ons kunstaas en al snel heeft Peter een mooie GT. Thomas volgt met 2 prachtige geelvintonijnen en Marien pakt een monster. Dit was een explosie van tien minuten, daarna keerde de rust helaas weer terug.

Onderuit

Je ziet wel eens filmpjes op het internet verschijnen dat mensen onderuit gaan bij een aanbeet van een GT. Vandaag vissen we een dagje aan de binnenkant vanwege de wind. We zijn eigenlijk nog maar net begonnen en het is de tweede worp van Thomas als hij zijn stickbait in het lichtgroene van het rif gooit. Hij draait een eerste slag met zijn molen en direct vliegt er een GT op, voordat hij 't weet ligt ie op de grond, gaan er meters lijn van zijn molen, moet hij weer zorgen dat hij opstaat en controle krijgt over de vis. Gelukkig blijft alles heel en na enkele minuten komt er een mooie GT aan boord. Het kan dus gewoon elk moment gebeuren, ook in de momenten dat je even niet oplet, alvast kijkt waar je volgende worp naartoe moet of even naar een ander kijkt. Niet doen dus!

Zeilvis

Een van de laatste dagen waait het eigenlijk iets teveel. Toch gaan Thomas, Rob en Marien het buiten proberen. Aan de buitenkant van het atoll heb je simpelweg gewoon meer kans op vis en voornamelijk kans op grotere vis en meer verscheidenheid. De golven zijn een meter of 2-3 hoog, maar tegen het rif breken ze. Een goede kapitein, een goede boot en met de wind meevaren zijn vandaag noodzakelijk. Thomas vangt al snel een red bass op een knaloranje popper. Daarna blijft het verdacht stil, totdat Rob opeens een zeilvis achter zijn stickbait aan ziet zwemmen. Enkele seconden later springt er nog een zeilvis op circa 50 meter van de boot. Hoe spannend kan het worden? Helaas haken we er geen, maar wat een schitterende schouwspel op de vroege ochtend!

9 keer er af

Thomas heeft inmiddels al 9 vissen verspeeld door lijnbreuk. Gevist wordt met PE8 of PE10. Dit is 47/00 mm of 52/00 met een trekkracht van 45 of 51 kilo. Dit zou meer dan voldoende moeten zijn voor de visserij op de Malediven. We eten in eerste instantie niet goed wat er aan de hand is. Totdat we het schouwspel van dichtbij meemaakten. Na een schitterende beet van een GT valt een geep de hoofdlijn aan. Waarschijnlijk op het punt waar de lijn en het water elkaar raken. Hier is natuurlijk wat gespetter en komt de lijn als eerste in contact met het water. Voor de geep lijkt hier iets aan de hand en bijt zonder te denken in de hoofdlijn. De tanden zijn zo scherp dat de lijn onder spanning direct door is. Het lek is boven, maar er lijkt verder weinig aan te doen. Wel lijkt het alsof lijn met meerdere kleuren of een donkere kleur geliefder zijn dan wit. We blijven slecht speculeren, maar vervelend blijft het wel!

Half dagje

De laatste dag varen we richting Male, enkele rifjes op de terugweg pakken we nog mee. Het blijft best rustig, een enkel visje, maar niks bijzonders. Totdat we op een rifje wat activiteit merken. Marien pakt snel een mooie GT, terwijl Thomas naar Marien kijkt krijgt ook hij een aanbeet. Voor we het kunnen beseffen liggen er op de valreep nog 2 schitterende GT's aan denk, na een snelle foto mogen ze weer terug. Een mooie afsluiting van een fantastische week.

Onderstaand nog een selectie van foto's.

ADPF0570